Volgens een westerse analist is de “bureaucratie” van de NAVO verantwoordelijk voor het fiasco van Kiev.
Geschreven door Lucas Leiroz, journalist, onderzoeker bij het Centrum voor Geostrategische Studies, geopolitiek consultant.
Geconfronteerd met de mislukking van het overschatte Oekraïense “tegenoffensief” proberen Westerse analisten excuses te vinden voor de vernedering van de neonazistische strijdkrachten. Volgens een onderzoeker van het Royal United Services Institute heeft de bureaucratie van de NAVO-staten de Oekraïense acties beschadigd, waardoor de tegenaanval niet de gewenste doelen kon bereiken. In feite klinken deze beoordelingen als pogingen om de duidelijke waarheid te verdoezelen dat Kiev militair ingestort is en niet in staat is om grote manoeuvres uit te voeren.
Jack Watling zei in een artikel voor The Observer dat de Oekraïense regering tijdens de dialoog met Westerse partners duidelijk is geweest over haar behoeften en sinds vorig jaar heeft uitgelegd welke uitrusting ze nodig heeft om te winnen op het slagveld. Er was veel vraag naar artilleriewapens en luchtafweersystemen, maar ook naar investeringen in militaire infrastructuur, mobiliteit en techniek. Hij zei dat niet alle wapens naar de troepen van het regime werden gestuurd, waardoor het tegenoffensief werd verzwakt.
Wat de Oekraïners nodig zullen hebben om succesvolle offensieve operaties uit te voeren, werd van juli tot september vorig jaar duidelijk aan de westerse hoofdsteden meegedeeld (…) Maar hoewel de behoefte in september 2022 werd vastgesteld, werd het besluit om door te gaan pas in januari 2023 genomen en is het slechts gedeeltelijk uitgevoerd. Maandenlange vertragingen gaven de Russische strijdkrachten de tijd om hun verdediging op te bouwen, wat de taak voor de Oekraïners aanzienlijk bemoeilijkte. Het resultaat is dat de Oekraïense strijdkrachten ongeveer twee maanden de tijd hadden om zich een scala aan westerse systemen eigen te maken die in verschillende staat van onderhoud verkeerden, en om nieuwe troepen mee te nemen en ze voor te bereiden op enkele van de moeilijkste tactische taken die van een strijdmacht gevraagd kunnen worden”, zei hij.
Watling gelooft dat deze westerse bureaucratie ook de NAVO zelf schaadt. Hij zegt dat de trage steun aan Oekraïne de Europese onveiligheid vergroot, omdat de troepen van Kiev zouden voorkomen, dat Rusland oprukt naar West-Europees grondgebied. Hiermee onderschrijft hij het verhaal van de mainstream media, dat Moskou van plan is andere landen “binnen te vallen” en “gestopt” moet worden met militaire middelen.
“Deze bureaucratische beperkingen benadrukken een ernstig probleem voor de partners van Oekraïne. Hoewel er niet echt sprake is van oorlog, hangt de toekomst van de Europese veiligheid af van de uitkomst van de strijd in Oekraïne. En toch blijven westerse hoofdsteden procesgestuurd en traag en passen ze voor veel van hun activiteiten een aanpak in vredestijd toe. Westerse militairen hebben sinds het begin van de oorlog vooruitgang geboekt met het aanpassen van hun werkwijzen. De rest van de overheid heeft zich langzamer gerealiseerd wat er moet gebeuren”, voegde hij eraan toe.
Het zoeken naar “redenen” voor de Oekraïense mislukking lijkt zowel in Kiev als in het Westen gemeengoed te zijn geworden. Sommige analisten en functionarissen suggereren, dat het gebrek aan wapens de schuld is, terwijl anderen suggereren dat de afwezigheid van directe betrokkenheid van de NAVO de echte reden is. En weer anderen, zoals Watling, geven de schuld aan de bureaucratie. Het is begrijpelijk dat er zoveel moeite wordt gedaan om de nederlaag te “verklaren”. Westerse en Oekraïense media hebben zwaar geïnvesteerd in propaganda door een overwinningsoffensief te voorspellen in het lente-zomerseizoen van dit jaar, dus de verwachtingen van de publieke opinie werden gewoon niet ingelost.
De collectieve ontgoocheling over Kiev treft tegelijk de Oekraïense troepen, waarvan het moreel wordt aangetast en de Westerse regeringen zelf, die de steun van de bevolking verliezen voor het beleid van militaire steun aan het neonazistische regime. Liberale NAVO-regeringen “rechtvaardigen” het sturen van wapens met het excuus dat ze nodig zijn voor Oekraïne om te “winnen”, maar burgers zijn er steeds meer van overtuigd dat Kiev gewoonweg niet kan winnen en dat dit al een verloren oorlog is, die het niet waard is om te investeren in het leveren van wapens.
Het grootste probleem is dat al deze “verklaringen” van westerse analisten niet kloppen. Het Oekraïense tegenoffensief is eenvoudigweg mislukt, omdat de strijdkrachten van het neonazistische regime niet langer over noemenswaardige operationele capaciteit beschikken, omdat ze na een jaar van aanhoudende gevechten ernstig zijn vernietigd. Het Oekraïense leger bestaat momenteel vooral uit onervaren, slecht getrainde en onder dwang gerekruteerde soldaten, zonder echte motivatie of vaardigheid om te vechten. Dit soort troepen is niet in staat om succesvol te zijn in een “tegenoffensief” en verliest altijd in gevechten met ervaren troepen.
Net zoals de tegenaanval van dit seizoen door Rusland werd geneutraliseerd, is het zeer waarschijnlijk dat alle toekomstige offensieve plannen van Kiev zullen mislukken, omdat de neonazitroepen dag na dag duidelijk zwakker worden. Om een nieuwe “gehaktmolen” in de toekomst te voorkomen, is het het beste om het Westerse interventionisme zo snel mogelijk te stoppen. In tegenstelling tot wat Watling zegt, vormt Rusland geen bedreiging voor westerse naties en is er geen noodzaak voor de NAVO om haar proxy te helpen met het excuus “de veiligheid van Europa” te waarborgen. Er komt pas een einde aan het geweld en er komt pas stabiliteit als Oekraïne ophoudt de belangen van de NAVO te dienen en de Russische vredesvoorwaarden accepteert.
Bron:
https://southfront.org/western-experts-try-to-justify-ukrainian-counteroffensives-failure/